آیا تا به حال به این اندیشیده ایم چرا زندانیان سیاسی و عقیدتی به جای خطاب قرار دادن مردم در نامه هایشان به دیو صفتان حاکم را خطاب قرار می دهد؟ چرا این افراد به جای آنکه دردشان را با مردم بیان کنند و از مردم طلب یاری نمایند نامه را به ضحاک های زمان می نویسند؟ آیا آنان از من و شما نا امیدند؟ که اگر چنین باشد جای بسی شرم ساری برای من و شماست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر